Pinksteramusement

Eindelijk weer eens een geslaagd evenement in Vlissingen, de stad die zichzelf al jarenlang promoot met de inmiddels sleetse slogan ‘Bruisend als de branding’. Hetgeen zich in de praktijk manifesteert door een zomeraanbod van jaarmarkten, braderieën en vergelijkbare toeristische crowd pleasers.

Smaakbommetjes
De Vlissingse horeca pakte afgelopen pinksterweekend leuk uit met een culinair probeersel: de eerste versie van Amuse Me. Het betrof een smaakbommetjesfeest waarbij een tiental restaurants zijn beste beentje voorzette door het presenteren van drie amuses inclusief een begeleidend glas wijn voor de laagdrempelige prijs van nog geen tientje.

Culi-team op onderzoek
Het culi-team van dit blog trok er vijf uur proeftijd voor uit en bezocht in het algemeen belang een dito aantal deelnemende restaurants. Het smaakteam was aangenaam verrast over de kwaliteit van het gebodene (zoals te verwachten in een maritieme plaats als Vlissingen veel zeeverse oesters, paling, kreeft en andere visvarianten) en rolde bomvol en tevreden om half 11 weer Huize Q binnen.

Het team mompelde nog iets in de trant van 'Volgend jaar graag een hele week, met nog meer restaurants', maar toen ging toch vroegtijdig het licht uit.

Exotische hapjes?
De volgende dag ontvluchtten wij de Vlissingse drukte van de Pinkstermarkt en togen wij naar het Dunya Festival in Rotterdam. Ooit, zo’n 12 jaar geleden, bezochten wij het eerder en wij verheugden ons dus op een gezellige drukte, leuke wereldmuziek en vooral vele exotische hapjes.
Dat viel dus jammer genoeg allemaal tegen. Niet alleen was de drukte niet langer gezellig (250.000 bezoekers!), de muziek klonk matig en qua inwendige mensverzorging was de catering ondermaats. Frites- en hamburgertenten alom, maar waar waren de lekkere internationale hapjes van weleer?

Halverwege de middag hielden we het dan ook voor gezien en na een smakelijke late lunch buiten het festivalterrein vertrokken we vervroegd weer richting Vlissingen waar we op een terras aan zee nog net de zonsondergang konden meemaken.

Huiselijk festivalgevoel
Zodoende nix gezien van Transglobal Underground, de band waar we eigenlijk voor naar Rotterdam gingen. Op het moment dat deze slotact van Dunya begon, zaten wij al weer in Huize Q voor de televisie en genoten we van de registratie van Pinkpop. Toch nog een stukje festivalbeleving, en bovendien met alle comfort binnen handbereik!