maandag 30 augustus 2010

Moderne genoegens

In nog geen week tijd breidde mijn materiële bezit zich uit met twee hedendaagse hebbedingetjes die het leven van de moderne mensch aanmerkelijk veraangenamen.

Allereerst was daar de nieuwe fiets met elektrieke ondersteuning. Hing ik op een willekeurige ongemotoriseerde tweewieler al na 100 meter met de tong op de stuurstang, met mijn nieuwe seniorenfiets behoren dergelijke taferelen tot het verleden. Mijn stalen ros geeft mij waar nodig namelijk steeds een extra steuntje in de rug.

Fluitend fietsen
Fluitend beklim ik opritten en hellingen, en moeiteloos rijd ik tegen de eerste herfstwinden in langs ploeterende weggebruikers die het zo’n elektrisch ruggesteuntje moeten ontberen. Puur voor de fun rijd ik eventjes stukkies over Walcheren waar ik vele jaren niet geweest ben, omdat de fietspaden verboden gebied waren voor inmiddels afgedankte mijn scootertje.

Nu maar hopen dat er nog iets van een nazomer in het verschiet ligt, zodat me nog een paar leuke fietstochtjes gegund zijn.

Nog een impulsaankoopje!
Om te voorkomen dat ik tijdens mijn fietsexcursies onaangenaam verrast word door een niet ingeplande regenbui heb ik gelijk ook maar zo’n fijne smartphone aangeschaft.
Daarop kan ik o.a. de buienradar checken, via Google Maps mijn route uitstippelen en de oplaadpunten voor mijn fietsaccu vinden.

Natuurlijk zit er nog een stortvloed aan extra toeters & bellen op mijn nieuwe mobiele speeltje. Als ik niet op de fietsexpeditie ben, kan ik altijd nog op ontdekkingstocht in de 200 pagina’s dikke gebruiksaanwijzing van mijn smartphone.

Kortom, er gaat op mijn ouwe dag in meerdere opzichten een nieuwe wereld voor mij open. Welkom nieuwe horizonten!

woensdag 18 augustus 2010

Ondertussen in Den Haag


PVC: als het eenmaal gesmolten is, krijg je het nooit meer in zijn oorspronkelijke vorm terug.

dinsdag 17 augustus 2010

Postbus 51 ideetje?


Kan iemand bovenstaande tekst eens in het Nederlands vertalen en vervolgens huis-aan-huis laten bezorgen? Misschien dat bij een deel van dit immer morrende, ontevreden volk alsnog het kwartje valt en men toch nog iets doneert op giro 555.

Leve de vakantie!
Volgens VN-schattingen zijn veertien miljoen mensen getroffen door de overstromingen in Pakistan, meer dan bij de aardbeving in Haïti en de tsunami samen. Maar helaas, ‘De ramp leeft in ons land onvoldoende’, aldus De Volkskrant. Dat komt volgens deskundigen niet alleen omdat Nederland nog bezig is met het staartje van de vakantie te vieren, maar ook door anti-islam sentimenten (met dank aan GW).

Op forums struikelen mensen over de argumenten om toch vooral niets te geven. Fraai voorbeeldje op de website van de NOS: “Een land dat mensen traint om onze jongens en meiden op te blazen, daar heb ik het helemaal mee gehad”.

Onze jongens en onze meiden? Wanneer is het begrip ‘wereldsolidariteit’ eigenlijk precies opgehouden te bestaan?

Survival tips
Twee tips voor Pakistani die deze ramp desondanks overleven: bekeer je tot een geaccepteerde westerse godsdienst en plan die overstromingen vooral nooit meer in de Nederlandse zomervakantie!

dinsdag 10 augustus 2010

Het Marionettenkabinet



... en wij zijn er mooi klaar mee!

maandag 9 augustus 2010

Vastgeroeste zomergewoontes


Ik ben mijn eigen déjà vu: mijn zomerbeleving verloopt eigenlijk volgens hetzelfde patroon als vorig jaar. Op zoek naar frisse lucht rij ik meestal doelloos zigzaggend over Walcheren, op zoek naar onontdekte B-weggetjes, ik hang/lig een paar uurtjes op het strand, speel weer toerist in eigen stad en herbeleef zomerse zen momenten die ik nog ken uit 2009.

En natuurlijk gaat ook nu weer de fotocamera mee om vast te leggen wat ik zoal tegenkom. De afgelopen maand dus vooral druk geweest met het bewerken en online zetten van zo´n 100 foto´s op mijn Flickr site.

Kan geen toeval zijn…

Het zal wel symbolisch zijn dat daar opvallend veel foto’s tussen zitten met roestige details. De spierpijnen die mijn zomer anno 2009 bepaalden zijn dit jaar alleen maar verergerd en mijn gewrichten voelen aan als verroeste scharnieren.

Daarom dit weekend besloten binnen afzienbare tijd een fiets aan te schaffen, in een poging nog iets aan mijn conditie te sleutelen. Heeft wel als consequentie dat mijn brommertje wordt afgedankt en dat ik de komende zomer dus ongemotoriseerd zal moeten recreëren.

Binnenkort nog maar gauw een allerlaatste afscheidsrondje maken...