Herfstklaar

Nog steeds doende vele uren Lowlands op de harddisk recorder te bekijken. Tussen alle voorspelbare gitaarrock en electro sprong de verstilde pianopop van Agnes Obel en direct tussenuit.

Het feit dat deze in Berlijn woonachtige artieste oorspronkelijk uit Denemarken komt, doet menig recensent grijpen naar de vertrouwde natuurlyriek van mistige bossen en besneeuwde heuvels. Toch is haar debuut ‘Philharmonics’ allesbehalve een kille bedoening.

Wie deze cd vol subtiele speeldoosminiatuurtjes op volle sterkte draait, zakt langzaam weg in een warm bad van hypnotiserende, repeterende pianoklanken. En dan hebben we het nog niet over Agnes’ stem gehad, die ergens tussen een jonge Kate Bush en een hysterievrije Tori Amos in zit.

Haar Satie-achtige luisterliedjes worden heel slim en onnadrukkelijk ingekleurd met tweede stem, gitaar, harp en cello en lijken met ijzersterke precisie in elkaar gezet zonder dat het klinisch wordt.

Grootste compliment is dat dit niet direct de muziek is waar ik normaliter voor warmloop, maar deze ingetogen mix van betoverende luisterpop en folk met klassieke invloeden weerklinkt nogal eens in Huize Q.

Laat die herfst maar komen, ik heb het perfecte Deense dekbed om in weg te kruipen…