dinsdag 30 december 2008

De comeback van een oudere jongere

Sinds een paar jaar kennen we door Saskia Noort & co de nieuwe literaire subclassificatie ‘chiklit’. Altijd een beetje scabreus vinden klinken, die term. Ook altijd gedacht dat aan het andere eind van het literaire spectrum dan de mannelijke variant ‘dicklit’ moest bestaan. Is natuurlijk ook zo. Denk bijvoorbeeld aan Nick Hornby wiens ‘High Fidelity’ bol stond van de muziekcitaten en filosofietjes van oudere jongeren.

‘High Fidelity’ zal ongetwijfeld ook voorkomen in de boekenkast van Jerry Goossens. De Utrechtse schrijver levert met ‘Vreeland’ een oerhollandse satire af over de entertainmentindustrie, de media en BN-ers. Zeg maar een poldervariant van Hornby.

Hoofdpersonage is Brendan Thomas Vreeland, kind van beatnik-ouders, die in 1984 een dijk van een hit had met zijn nummer ‘Leap of Faith’. Bijna 25 jaar later is B.T. een uitdijende, cynische veertiger die zich nog steeds financieel kan bedruipen van de royalties die zijn one hit wonder ook na al die jaren oplevert. Maar Vreeland droomt van een comeback.

Housemix
Die media-comeback dient zich onverwachts aan wanneer B.T. tot zijn eigen stomme verbazing een relatie krijgt met Meike, het heetste soapsterretje van het moment. Zij had als kind haar kamertje vol hangen met posters van Vreeland en ziet nu een meisjesdroom in vervulling gaan. Als B.T.’s pragmatische manager de kans van het moment grijpt en een housemix van ‘Leap of Faith’ uitbrengt, staat de voormalige nederrocker ineens weer volop in de schijnwerpers.

Wraak
Dan blijkt plots B.T.’s neefje Victor, die als hulpverlener in Afghanistan werkte, bij een roofoverval gedood. Zijn oudere zus Moira eist wraak voor de moord op haar zoon en dwingt Vreeland gebruik te maken van een gruwelijk aanbod. De executie van de twee moordenaars moet namelijk volgens de Talibanrechtbank voltrokken worden door een mannelijk familielid van het slachtoffer. En dat is natuurlijk weer gefundenes Fressen voor de nationale en internationale media…

Zoekplaatje
De mooiste & leukste passages van het boek zijn te vinden in de rake flashbacks naar de jeugdjaren die Brendan Thomas met Moira doorbracht op de hippieboerderij van hun ouders.
Verder zijn er grappig-snedige beschrijvingen van het hedendaagse muziekmilieu, talkshows en leeghoofdige Bekende Nederlanders (leuk zoekplaatje: wie is wie?). Smullen!

Over de kop
Helaas gaat ‘Vreeland’ aan het eind nogal over de kop. De executie in het een voetbalstadion van Kaboel mondt uit in een volksfeest waar het aanwezige publiek massaal ‘Leap of faith’ zingt. Als het meegereisde soapsterretje dan ook nog verkiest in Afghanistan te blijven, omdat de anonimiteit van de boerka haar wel bevalt, dan weet je: dit zijn een paar metaforen te ver.

Ook het onverwachte ‘happy end’, dat ‘De vliegeraar van Kabul’ in herinnering roept, doet afbreuk aan een overigens zeer lezenswaardig, snel geschreven en lekker weghapbaar boek, voor én over ouder wordende jongens.

Eindoordeel: een 8-minnetje. En een dikke 9 voor de bijgeleverde cd met speciaal gecomponeerde soundtrack.

1 opmerking:

Anoniem zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.