Ik hoorde het recent in korte tijd drie mensen in mijn kennissenkring verzuchten: “Nee, ik download momeneel nix meer, eerst maar eens beluisteren wat ik de laatste tijd allemaal heb binnengehaald. Ik heb inmiddels zo verschrikkelijk veel muziek!”.
Het klinkt mij bekend in de oren. Er is voor de liefhebbers zoveel te vinden dat hun hobby maniakale vormen kan aannemen en verzamelwoede kan overgaan in overgretige hebzucht onder het motto ‘Moekokkè!’ (< taalkundige inside joke voor Zeeuwen).
Digitale gulzigheid
Ook ik val regelmatig ten prooi aan periodes van digitale gulzigheid. Om soms weer een tijdlang niets binnen te halen en –inderdaad- alleen maar bezig te zijn met beluisteren & ordenen van wat ik nou precies allemaal gratis op mijn pc heb verzameld. En vooral met het wegmieteren van te geestdriftig & te prematuur gedownloade muziekjes.
Hoewel ook ik mezelf een tijdelijk downloadverbod had opgelegd, zat ik korte tijd later toch al weer pogingen te doen iets van The Great Lake Swimmers binnen te halen, want over die Canadese band had ik goeie dingen horen waaien.
Hun laatste cd ‘Lost Channels’ blijkt een waar pareltje binnen het alt country genre en draait hier in Huize Q inmiddels uitentreure. Het wil tenslotte nog niet echt zomeren, dus wat muzikale winter melancholica is op dit moment (nog) niet geheel misplaatst.
Houdt het dan nooit op?
Dat smaakte naar meer en dat betekende: op zoek naar de vorige cd’s van die Swimmers! Terwijl ik geduldig in wachtrijen zat, de tijd maar goed benut en ondertussen nog eens verder gesnuffeld naar nieuwe muziekjes. Tegelijkertijd uploadde een bevriende muziekfanaat ongevraagd nog drie nieuwe cd’s naar mijn pc. En voordat ik het wist had ik er weer 15 complete cd’s bij die weer beluisterd, gewaardeerd & gecategoriseerd moeten worden.
Om Carice van Houten te quoten: “Houdt het dan nooit op?”. Nee, ik vrees dat mijn muziekvrienden en ik het op onze leeftijd niet meer afleren. Maar we houden er wel een waanzinnige muziekcollectie aan over.
Want ook terwijl ik dit tik, is er al weer een nieuwe cd aan het binnenlopen...
2 opmerkingen:
Herkenbaar. Ik heb tijden gehad dat de Soulseek en Mininova's van deze wereld continu op volle toeren draaiden maar er is gewoon zo ontzettend veel te krijgen: de lol gaat er gewoon vanaf. Dat is geen verzamelen meer.
Ik begon dat pas echt te beseffen toen ik op sites als the Pirate Bay bestandjes aanklikte waar de complete discografie van Floyd in zat of dat maatjes hun complete externe harde schijven even uitlenen. "Hiero nog 500 gieg muziek voor je"
Van de tienduizenden bestanden moet ik er nog steeds duizenden luisteren. Van de vele films die ik sleepte moet ik er nog steeds een aantal kijken.
En wat doe je dan in de praktijk? Alles streaming kijken en luisteren online. Downloaden is alweer een beetje achterhaald tenslotte :-)
Had al zo’n vermoeden dat jij je hierin zou herkennen Edwin.
“Dat is geen verzamelen meer” zeg je. Nee, zeker niet in de ouderwetse zin des woords. Dit is hedendaagse overkill, maar je kunt er er natuurlijk ook je voordeel mee doen. Mits je maar kritisch alle shitnummers weer verwijdert kun je er een ijzersterke collectie aan overhouden.
Bit Torrent of Pirate Bay gebruik ik bewust zo weinig mogelijk. Ik probeer altijd gewoon eerst een compleet album binnen te halen en als dat me bevalt ga ik op zoek naar meer van die artiest. In de praktijk betekent het dat ik van het merendeel van de gedownloadde cd’s slechts een paar echt sterke tracks een plaatsje gun in mijn digitale collectie.
Grootste nadeel vind ik dat je als muziekliefhebber tegenwoordig te hap-snap bezig bent met snel beluisteren en niet meer zoals vroeger een cd de tijd geeft om in zijn totaliteit door meerdere draaibeurten te ‘groeien’ .
Binnenkort misschien aan dat laatste nog eens een blogpostje aan wijden onder de titel ‘Opa vertelt’ :-)
Een reactie posten