Dinsdag 8 maart
Vanochtend tegen 11.00 arriveerden we al hier in Mirissa waar we voor drie dagen in een hotelkamer direct aan het strand verblijven. We hebben hier uitzicht op Antartica. ´t Is slecht te zien, maar hemelsbreed gemeten klopt het: op de Indische Oceaan waar we op uitkijken is naar het zuiden verder geen land meer, behalve uiteindelijk de Zuidpool.
Betaalbare luxe
Onze kamer is voor trekkerstoeristen wat aan de dure kant (27 euro), maar probeer het in Nederland maar eens te krijgen, inclusief ontbijt. Bovendien wordt het kamertje schoongemaakt en krijgen we iedere dag schone handdoeken, wat ten opzichte van onze vorige twee accommodaties een echte luxe is.
Het strand van Mirissa is het beste wat we tot nu toe beleefd hebben. Breed, lang, lekker rustig, met een verfrissend windje en wat spaarzaam verspreide eet- en drinktentjes waar nogal wat reggaesferen heersen. In mijn beleving is dat vaak een goed teken.
Adembenemende golven
Ook is hier –net als in Hikkaduwa- een behoorlijk wilde & spectaculaire branding en een sterke onderstroom. Ik kijk met enige afgunst naar mensen die hier soepel met surfboards lopen te sjouwen en naar de jongelui die moeiteloos de enorme brekers trotseren.
Het is helaas aan mij niet meer besteed door beperkte luchtcapaciteit. Heb geen zin om, zoals me in Hikkaduwa overkwam, happend naar adem op het droge te belanden.
Leve het pierenbadje!
Maar, count my blessings: dit strand heeft ook nog een minibaai met een rustiger zeevariant waar geen branding is. Hoop daar mijn door belabberde matrassen opgelopen rugpijn weg te zwemmen.
Voor de surfkids zal dit als wel het pierenbadje voor senioren gelden, maar dat zal mij worst wezen. Misschien krijg ik in de strandtentjes zelfs wel 55+ korting?
(Dit is inmiddels al een enigszins gedateerd blogpostje. Door wiebelende WiFi verbinding pas vandaag -donderdagochtend- erop kunnen zetten. Binnenkort hopelijk weer actuelere meldingen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten