Noodplan B in werking

Dit is het eerste blogberichtje dat ik letterlijk on the road tik, vanuit een taxi die ons een dag eerder dan gepland naar Negombo Beach brengt, de laatste etappe van onze Sri Lanka vakantie.

De aanvankelijke bedoeling was dat we drie nachten in Kandy zouden verblijven, maar daar zien we last minute om diverse redenen vanaf.

Where’s the lake?
Sowieso bleek onze in de Lonely Planet bejubelde accommodatie, Sharon Inn, totale oplichterij. ‘Every room has a view of Kandy Lake’, zo werd ons daarin beloofd, en ook de keuken zou prima zijn. ‘Lake view?’, my ass! Ons uitzicht was een muur van palmbomen en de lager gelegen kamers hadden dat zelfs niet eens.
Het als bijna gastronomisch omschreven buffet startte met een Germaanse groentensoep en eindigde met een standaardbol vanilleijs. Het hoofdgerecht daartussenin was voornamelijk heet.

Wij beginnen de betrouwbaarheid van de Lonely Planet info trouwens steeds vaker in twijfel te trekken en hadden zo het idee dat hier door de hoteleigenaar zelfs met smeergeld was geschoven om een goede vermelding te krijgen. Een vermoeden dat overigens zojuist door onze taxichauffeur werd bevestigd.

Don’t mention the war!
De eigenaar is een islamitische geldwolf die wil dat je altijd bij hem eet en alle diensten als excursies en taxi’s via hem betrekt. Zijn Duitse vrouw en mede-eigenaresse is nog een slagje erger, een onvriendelijke en contactgestoorde nazi bitch die wij al snel Eva Braun hebben gedoopt, wat zij waarschijnlijk zelf als een compliment zou ervaren. Ze hebben een bediende die er totaal depressief bij loopt, maar dat lijkt me geen wonder met zulke werkgevers. Fawlty Towers is tourist heaven vergeleken bij Sharon Inn!

Rondje snelweg
Na een belabberde nachtrust viel de hectiek en de hitte van Kandy al de eerste dag gelijk bovenop ons. De stad is een grote toeterende verkeerschaos en behalve de beroemde Tempel van de Tand moet je voor echt mooie dingen dagtripjes per tuk tuk uitstippelen. Een avondlijk rondje om het tempelmeer wordt overal omschreven als een ‘romantische wandeling’, maar is in feite een helletocht met kuilen langs de A2, waar een eindeloze stroom auto’s je met hun grote lichten totaal verblindt.

Honger!!!
Ligt het aan mijn ontstoken soepoog dat ik de schoonheid niet meer zie? Zelfs een van de toeristische topattracties, de vermaarde botanische tuinen, voldeed niet bepaald aan de verwachtingen. Het hoogtepunt, de Bloementuin, was niet meer dan een rijtje verdreutelde begonia’s en het Orchideeënhuis stond vol zieltogende stekjes.
Na anderhalf uur schaduwplekjes zoeken hadden we het wel gezien en hebben we ons per tuk tuk naar een Chinees restaurant met airco laten transporteren. Daar overigens de beste Prawns Chow Mein sinds Goa genuttigd, en dat was maar goed ook want gisteravond konden we achten nergens meer wat fatsoenlijks te eten krijgen. Kandy gaat zelfs al vóór negenen in slaapstand!

Toen we om half 9 zonder avondeten weer op onze kamer met lake view belandden, deed een woordenwisseling met de Eva Braun over ons internetgebruik de deur dicht. Voordat we het op een heftig comazuipen zetten, bedachten we Noodplan B: Get the fuck out of here!

Afgelaste planing
We waren nog het nodige van plan in Kandy en omgeving: tempels bezoeken, een ayurvedische verwenmiddag, naar het olifantenweeshuis en een uitvoering van de tempeldansers bijwonen. Maar de behoefte aan zeelucht heeft de overhand en we hebben visioenen van Mirissa Beach by night of de Vlissingse boulevard in het voorjaar.
Bij gebrek daaraan opteren we dan maar voor een wat langer verblijf in Negombo. ’t Is een B-strand, maar altijd beter dan er nog verder doorheen zitten in Kandy. En ’t is lekker dicht bij het vliegveld, want daar moeten we maandagavond toch naar toe.

Het kunstgebit van Boeddha
Vanochtend dus snel een taxi geregeld (we waren toch al vroeg op), ontbeten en nog snel die beroemde Tempel van de Tand bezocht, waar naar de legende gaat een deel van Boeddha’s kunstgebit ligt opgeslagen.
Er waren meer mensen op het idee om eens bij zijn tandresten langs te gaan. Het was een massale bedevaart van in het wit geklede mensen, omdat het vandaag Poja Day is (Volle Maan). Bijzonder om mee te maken, maar met name de processie langs de tand zelve was een claustrofobisch zwetend gedrang waar geen eind aan kwam.
Toen we er eindelijk tussenuit konden knijpen waren we weer eens compleet doorweekt. Na snel uitgecheckt te zijn, stapten we stinkend en plakkend in de taxi van waaruit ik dit stukje tik.

Op naar The Icebaear Guesthouse aan het strand. De naam alleen al belooft verkoeling…