Gili groeten

Inmiddels zitten voor de laatste volle dag op Gili Trawangan, het grootste van de drie kleine eilandjes voor de kust van Lombok.

Zondagmorgen om half 11 hier gearriveerd per superspeedboat catamaran vanuit Padangbai. Kost -naar Indonesische maatstaven- een godsvermogen, maar het leverde ons de tijdwinst op om hier aan het staartje van onze vakantie nog drie dagen in Paradijs door te brengen.

Speedrace met dolfijnen
Die Gilicat doet er krap anderhalf uur over, terwijl de normale ferry 6 uur in beslag neemt en de middeltrage toeristenverbinding dik 4 uur is. Spectaculaire speedrace in klein bootje waar maar 30 man op kunnen. En dan ook in de verte nog begeleid worden door dolfijnen, wat wil een mensch nog meer?

Anyway, we zitten hier weer in een prima aircobungalowtje en relaxen ons te pletter. Wie hier niet tot rust komt, verdient het niet en/of dient verplicht te worden opgenomen op Afdeling C.

Leuke moslims!
De drie Gilis zijn, omdat ze bij Lombok horen, Islamitisch. Maar daar merk je -afgezien van de oproep tot gebed en de milde sluierkleding- verder nix van. Dit zijn slimme moslims, die ofwel er gewoon een bestaan aan over houden of aangepast meechillen.

Gili Trawangan wordt het party island genoemd. En inderdaad er is hier ook iedere avond een dreunparty in de roulerende lijst van bars en dancings. Klinkt grootser dan het is: het is allemaal heel compact & kleinschalig hier, dus je hebt het niet over Dance Valley of White Sensation.

Where's the police?
Het kleine dorpskerntje hier beschikt over een leuke varieteit aan eetgelegenheden en dranktentjes. Bovendien zijn er ook diverse rookartikelen verkrijgbaar, zelfs de paddococktails staan hier op de menukaart. Extraleuke bijkomstigheid: er is hier geen polisi, hetgeen garant staat voor een uiterst prettig vrijstaatsfeertje. Er klinkt hier vooral veel lounge & reggae (altijd een goed teken) en er lopen mooie Indonesische dreadhoofden in het straatbeeld.

Lekker nixen
Om kort te gaan: wij amuseren ons wel op de fantastische stranden met ligbedden en hangtentjes, met lekkere hapjes (Manchego kaas!) en prettige cocktails (de Mojito is onze favorito). Maar vooral de overall sfeer is zo goddelijk onthaastend, want verder is hier nix te beleven behalve snorkelen en het openluchtbioscoopje waar iedere avond DVDs worden gedraaid.

De Gilis kennen ook geen gemotoriseerd verkeer. Het enige vervoermiddel is de fiets of de benenwagen. Of een paardenkoetsje, dat zorgt voor het enige verkeersgeluid: dat van een ouwerwetse knijptoeter.

Lekker buitje 2
Het weer hier deed de 1e en de 2e dag 's middags wat raar. Mooi dreigende wolken boven de bergen van Lombok groeiden uit tot onweersformaties en een regenbui. Gistermiddag was er zelfs weer zo'n hoosbui als op Bali, alleen kortstondiger. Een echte klassieke tropische plenzer van twee uur, inclusief stroomstoring en straten die blank stonden.

Erg van genoten, want nu zagen we hoe de lokale bevolking daar op reageert. Kinderen die dansen in de regen en mensen die zich lekker stonden te wassen. Op de Gilis beschikken de locals namelijk alleen over zout water; zoet water wordt op bestelling vanuit Lombok per bootje aangeleverd. Dus als het dan zo overvloedig uit de lucht valt...

Duo Sportivo
Gisteren ons ook nog van onze sportieve kant laten zien. In de ochtend een fiets gehuurd om het eilandje rond te fietsen. Aangezien het zo'n 3 bij 4 kilometer groot is, was het volgens informatie in een uurtje te doen. Was qua afstand ook niet gelogen, maar wat men er niet bij vertelt is dat er regelmatig stukken bij zijn waar 'de weg' overgaat in rul zand. Dus dat betekende frequent ploeteren onder de koperen ploert. Zagen eruit als ingeoliede, oververhitte cross-country deelnemers.

Aan het eind van die tocht werd onze moeite beloond door een onverwachte strandloungetent met lekkere ligbedjes, schone handdoeken, verse lime juice met mint en ovenvers bekaneelde bananentaart met een passievruchtijsgebakje. Kijk, dan weet je waar je het allemaal voor doet!

Reggae paaarty
Gisteravond was er een big electro party in de plaatselijke dance tent die tot onder de ochtend duurde. Zouden we ook gaan checken, maar bleven steken in strandtent Sama-Sama waar een errug leuk Indonesisch reggaebandje speelde en het aangenaam kleinschalig swingen was. Fantastisch sfeertje met gouden momenten.
Maar wel weer voor de zoveelste keer die dag doorweekt. Swingen & springen is hier 's avonds qua vochtigheidsbeperking niet echt aan te bevelen.

Doe ons nog maar een eilandje
Vanochtend overgestoken naar het middelste eilandje Gili Meno wat nog stukken rustiger en kleinschaliger is. Heerlijk gesnorkeld en gekletst met trekkers & locals die goed Engels spraken. Eind van de middag per miniscuul vissersbootje teruggetuft. Mooie, onvergetelijke ervaring zo in de namiddagzon.

Hier op deze eilandjes, met Lombok en Bali in de nabijheid, moet je volgens mij best een paar maanden kunnen doorbrengen. Maar dat zit er voor het moment dus niet in. Morgenochtend om 11.00 uur steken we weer terug over naar Padangbai, van waaruit we na 2 uur bussen in Seminyak eindigen waar we ook gestart zijn.

Helaas, maar jammer, onze vakantie nadert zijn einde. Vrijdagmiddag vliegen we terug. Misschien dat we ons vanuit Seminyak nog melden, misschien wordt dat vanuit Huize Q. We zien wel.

Nu eerst onze laatste Gili-avond in stijl afsluiten met sushi in veelbelovend Japans restaurant.

God (of Allah, mag ook) save the Gilis!